Jazzsaxofonist en componist Gijs Hendriks rust na een veelbewogen leven en vele muzikale successen niet op zijn lauweren. Compromisloos blijft hij op zoek naar de best mogelijke manier om zijn muziek te laten klinken; niet voor één avond, maar voor altijd.

Een zoektocht naar 'iets dat overeind blijft'. De geïmproviseerde muziek, waarin de pijn en soms het gevoel van onmacht om zich te kunnen schikken in het leven hoorbaar is, bepaalt zijn leven. Regisseur Ellen Blom laat in de documentaire Genadeloos (2011) zien hoe de genialiteit van Hendriks ontstaat. Genialiteit die door hemzelf achteraf steeds wordt onderworpen aan een genadeloos oordeel. 'Ik geloof alleen maar in creativiteit ter plaatse.'

De muziek van Hendriks heeft een eigenzinnig karakter: melancholisch, impulsief, onvoorspelbaar, technisch, subtiel en genuanceerd. Hij speelt sinds zijn zeventiende jazz. Hij werd lid van de invloedrijke Nederlandse jazzband The Boy Edgar Orchestra en speelde samen met Art Taylor, Johnny Griffin, Slide Hampton, Nina Simone en Betty Carter.

Genadeloos werd mede mogelijk gemaakt door Het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Mediaproducties, Gemeente Utrecht, Prins Bernhard Cultuurfonds, Fentener van Vlissingen Fonds en het KF Hein Fonds. Een coproductie van Viewpoint Productions, RTV Utrecht en NTR.

Regie: Ellen Blom